Laserowe leczenie nietrzymania moczu

Nietrzymanie moczu jest problemem często dotykającym kobiety po menopauzie, a także młodsze panie, które mają za sobą ciężki poród drogami natury. Wbrew powszechnym stereotypom, trudności z utrzymaniem moczu mogą dotykać także mężczyzn. Na szczęście medycyna oferuje wiele atrakcyjnych rozwiązań, pozwalających na skuteczne pozbycie się tego przykrego problemu.

Przyczyny i objawy nietrzymania moczu

Nietrzymanie moczu jest problemem wstydliwym, utrudniającym codzienne funkcjonowanie i znacząco obniżającym jakość życia oraz ogólne samopoczucie. Osoby, cierpiące na tą dolegliwość, czują się wyobcowane, unikają kontaktów towarzyskich, nierzadko cierpiąc także z powodu depresji czy różnego rodzaju lęków. Mimowolnie wypływający mocz zmusza do częstych zmian bielizny, systematycznego używania podpasek czy nawet pieluch, a także przeszkadza w utrzymaniu prawidłowej higieny intymnej. Jego nieprzyjemny zapach i mokre plamy na odzieży skutecznie izolują od życia w społeczeństwie, powodując znaczny dyskomfort i przykrości w codziennym życiu.

Ze względu na intymne i kłopotliwe podłoże schorzenia, jedynie połowa chorych zgłasza się ze swoim problemem do lekarza. Dzięki dobraniu odpowiedniej metody leczniczej, nietrzymanie moczu można z powodzeniem wyleczyć, pozwalając znów cieszyć się pełnią życia.

Przyczyny dolegliwości

Wśród głównych przyczyn nietrzymania moczu wymienia się wiek i ilość ciąż u kobiet. Dolegliwości tej sprzyja także menopauza, znaczna otyłość, przewlekle występujące zaparcia oraz różnego rodzaju operacje ginekologiczne, zaburzające pracę okolic intymnych.

U pań najczęściej diagnozowane jest wysiłkowe nietrzymanie moczu. W momencie zwiększenia ciśnienia w śródbrzuszu, związanego z kaszlem, śmiechem czy aktywnością fizyczną, dochodzi do mimowolnego, niekontrolowanego popuszczania moczu. U młodych matek, początki objawów mogą pojawić się już w pierwszym trymestrze ciąży, ze względu na fizjologiczne zmiany i rozluźnienie mięśni dna miednicy, pogłębiające się w kolejnych trymestrach oraz już po porodzie.

U mężczyzn, problem ten pojawia się w przypadku przerostu i chorób prostaty, oraz chirurgicznego leczenia tych rejonów.

Wśród przyczyn warto wymienić także choroby układu nerwowego, takie jak brak kontroli nad odruchem opróżniania pęcherza. Zazwyczaj jednak, nietrzymanie moczu jest spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy, sprawujących kontrolę nad prawidłową pracą cewki moczowej.

Aby prawidłowo zdiagnozować problem i wprowadzić odpowiednie leczenie, konieczna jest konsultacja u lekarza, który przeprowadzi badanie ginekologiczne u kobiet, lub badanie prostaty u mężczyzn. Może zlecić on dodatkowe wykonanie usg lub badania urodynamicznego, a także skierować do specjalistów chirurgii, którzy pomogą w skutecznym usunięciu problemu nietrzymania moczu.

Objawy nietrzymania moczu

Jeżeli podejrzewamy u siebie możliwość wystąpienia nietrzymania moczu, zaobserwujemy objawy takie, jak mimowolne oddawanie moczu, nad którym nie mamy kontroli. Może ono prowadzić do częściowego, lub nawet całkowitego opróżnienia pęcherza. Często towarzyszy wysiłkowi, takiemu jak dźwiganie, kichanie lub inne, duże obciążenia organizmu. Równocześnie może zdarzać się także bez wyraźnej, nie związanej z wysiłkiem przyczyny. Niekontrolowany wypływ moczu może wystąpić nawet krótko po skorzystaniu z toalety. Charakterystyczną cechą jest brak możliwości powstrzymania wypływu moczu. Początkowo występują niewielkie, sporadyczne objawy, takie jak popuszczanie przy wysiłku, śmiechu czy kichaniu. Zignorowanie ich może doprowadzić do rozwoju schorzenia, i wymagać coraz bardziej zaawansowanych metod leczenia.

Kogo może dotknąć nietrzymanie moczu?

Dolegliwość ta występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn w każdym wieku. Najczęściej dotyka osób starszych, statystycznie również w większej mierze pojawia się u kobiet, nawet u 20% populacji powyżej 40 roku życia. Według badań, u osób po 80-tce, nietrzymanie moczu pojawia się u połowy kobiet i jednej trzeciej mężczyzn.

Leczenie nietrzymania moczu

Istnieje kilka metod leczenia nietrzymania moczu. Można próbować ćwiczeń mięśni Kegla w domowym zaciszu, a także stosować polecone przez  lekarza środki farmakologiczne, które jednak powodują różnego rodzaju skutki uboczne. Metody te będą skuteczne jedynie w przypadku słabszych, początkowych etapów nietrzymania moczu.

W przypadku poważniejszych symptomów, doskonale sprawdzą się chirurgiczne metody, między innymi laserowe leczenie nietrzymania moczu, które cieszy się dużym zainteresowaniem oraz wysoką efektywnością zabiegów. 80% pacjentek zauważa pozytywne efekty już po jednorazowej terapii z użyciem lasera.

Na czym polega laserowe leczenie nietrzymania moczu?

Główną zasadą działania laserowego leczenia nietrzymania moczu u kobiet jest fototermiczne obkurczanie ścianek pochwy. Laser dobroczynnie wpływa na wzmocnienie powięzi wewnątrzmiednicznej, ścianek pochwy oraz rejonów ujścia cewki moczowej. Lecznicze światło, stymulując powstawanie krótkich włókien kolagenu w śluzówce, wzmacnia je i przywraca prawidłowe napięcie. Obkurczenie ścianek pod wpływem lasera wpływa na zmniejszenie kąta nachylenia cewki moczowej i jej ponowną, prawidłową pracę, zapobiegającą niekontrolowanemu wypływowi moczu. Dodatkowo pobudza on aktywność śluzówki, oraz przyczynia się do węższego kształtu pochwy.

Laserowe leczenie jest jedną z najbezpieczniejszych, nieinwazyjnych, a zarazem skutecznych metod niwelowania problemu nietrzymania moczu, zwłaszcza o podłożu wysiłkowym. W przeciwieństwie do innych form terapii, jest ona bezbolesna, nie wymaga podania znieczulenia ani pobytu w szpitalu. Zabieg jest wykonywany przez lekarza medycyny, i pozwala na natychmiastowy powrót do aktywnego życia zawodowego. Przez pierwszy miesiąc po zabiegu, wskazane jest zaniechanie stosunków seksualnych. Leczenie z użyciem lasera, zastosowane w momencie wystąpienia pierwszych objawów nietrzymania moczu, może całkowicie zlikwidować ten nieprzyjemny problem, już w trakcie jednego krótkiego zabiegu.

Laser, używany do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, pomaga także w problemach takich, jak suchość pochwy, bolesne stosunki płciowe, zmiany skórne w rejonach intymnych, niska elastyczność pochwy oraz blizny po porodzie naturalnym czy cięciu cesarskim.

Wskazania do leczenia laserowego

Zanim lekarz zdecyduje się na zastosowanie terapii nietrzymania moczu z użyciem lasera, przeprowadza dokładny wywiad medyczny i odpowiednie badania. Wśród głównych wytycznych, wskazujących na konieczność tego typu leczenia, wymieniamy:

• objawy w postaci mimowolnego popuszczania moczu w trakcie uprawiania sportu, stosunków seksualnych, kichania czy dźwigania,
• wystąpienie jednego lub wielu porodów, zwłaszcza drogami natury,
• brak symptomów towarzyszących, takich jak pieczenie czy bolesność podczas mikcji, lub nadmierne parcie na pęcherz.

Przeciwwskazania do zabiegu laserowego

Istnieją pewne istotne przeciwwskazania, uniemożliwiające wykonanie zabiegu. Są to między innymi aktualnie trwające infekcje pochwy, ogólny stan chorobowy w organizmie (przeziębienie, grypa, itp.), miejscowe zmiany zapalne i ropne w okolicy, która ma zostać poddana zabiegowi, nieprawidłowe wyniki badań krwi i moczu oraz cytologii, ciąża, stosowanie leków przeciwkrzepliwych i fotowrażliwych, oraz skłonność do tworzenia bliznowców. Po wyleczeniu stanów chorobowych oraz – w miarę możliwości – odstawieniu wskazanych leków, można przystąpić do zabiegu.

Przebieg zabiegu

Laser jest aparatem precyzyjnym, umożliwiającym działanie dokładnie w miejscu dolegliwości, przy użyciu odpowiedniej długości fal elektromagnetycznych. Nie powoduje on niepożądanych zmian w okolicznych tkankach i organach.

W leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu używane jest urządzenie o nazwie MonaLisa Touch. Jest to zaawansowany technologicznie laser, dedykowany do odmładzania i leczenia okolic intymnych u kobiet. Terapia z jego użyciem jest znacznie bardziej bezpieczna i mniej inwazyjna, niż tradycyjne metody chirurgiczne.

W trakcie zabiegu do pochwy pacjentki, ułożonej w pozycji ginekologicznej, wprowadzany jest laserowy wziernik z głowicą frakcyjną lasera i okrężnym adapterem. Za jego pomocą naświetla się przednią ścianę, wejście i kanał pochwy, a średni czas trwania zabiegu wynosi około 10-60 minut.

W pierwszej dobie po zabiegu mogą utrzymywać się niewielkie dolegliwości bólowe w rejonie pochwy i podbrzusza, oraz wysięk surowiczy, wymagający użycia podpasek. Przez pierwszy tydzień wskazane jest ograniczenie aktywności fizycznej, oraz unikanie kąpieli w wannie, basenie czy jeziorze, a także zaniechanie stosunków płciowych przez okres jednego miesiąca.

Lekkie i średniego stopnia nietrzymanie moczu zazwyczaj jest wyleczalne już w trakcie jednorazowego zabiegu. Poważniejsze zmiany mogą wymagać powtórzenia sesji w odstępie jednego miesiąca.

Efekty leczenia laserowego

Po około miesiącu od zakończenia leczenia zaczynają być widoczne jego pierwsze efekty. W zależności od indywidualnych predyspozycji pacjentek, wynik leczniczy utrzymuje się przez różny przedział czasowy. U młodych matek będzie to około 2 lata lub krócej – w przypadku kolejnego, wcześniejszego porodu. Jeżeli włączą one dodatkowe ćwiczenia mięśni Kegla, przedłużą efekty terapii. U kobiet w okresie menopauzy lub już po niej, przy regularnym stosowaniu odpowiednio dobranej terapii hormonalnej, efekt leczenia laserowego może być całkowicie trwały.

Po prawidłowo przeprowadzonej terapii nietrzymania moczu z użyciem światła lasera, pacjentki uzyskują efekty w postaci odzyskania kontroli nad oddawaniem moczu oraz zaniku problemu jego mimowolnego wypływu. Po zabiegu, pochwa staje się lepiej nawilżona i zyskuje naturalne, zdrowe pH, pomagające chronić przed infekcjami. Laser doskonale rewitalizuje pochwę zarówno po przebytym porodzie, jak i w przypadku zmian spowodowanych menopauzą. Dzięki ogólnej odnowie pochwy po zabiegu, znacząco poprawia się również jakość stosunków seksualnych.

Szacuje się, że problem nietrzymania moczu dotyka około 20% populacji w każdym wieku, ze szczególnym wskazaniem płci żeńskiej. Dzięki skutecznym metodom leczenia, takim jak zabiegi z użyciem lasera, można skutecznie pozbyć się tej wstydliwej dolegliwości, ponownie wracając do aktywnego życia społecznego i osobistego.